F*cking Perfect

P!nk - F*cking Perfect

Made a wrong turn 

Once or twice 

Dug my way out 

Blood and fire 

Bad decisions 

That's alright 

Welcome to my silly life 

Mistreated, misplaced, missundaztood 

Miss "no it is all good" 

It didn't slow me down 

Mistaken, always second guessing 

Underestimated, look I'm still around 

Pretty pretty please don't you ever ever feel 

Like you're less then, fucking perfect 

Pretty pretty please if you ever ever feel 

Like you're nothing you're fucking perfect, to me 

You're so mean (you're so mean) 

When you talk, (when you talk) about yourself 

You're wrong, change the voices (change the voices) 

In your head (in your head) 

Makes them like you instead 

So complicated 

Look how we are making 

Filled with so much hatred 

Such a tired game 

It's enough, I've done all I can think of 

Chased down all my demons 

I see you do the same 

Oooh oooooh 

Pretty pretty please don't you ever ever feel 

Like you're less then, fucking perfect 

Pretty pretty please if you ever ever feel 

Like you're nothing you're fucking perfect, to me 

The whole word scared so I swallow the fear 

The only thing I should be drinking is an ice cold beer 

So cool in lying and we tried tried 

But we try too hard, and it's a waste of my time 

Done looking for the critics, cuz they're everywhere 

They don't like my jeans, they don't get my hair 

Estrange ourselves and we do it all the time 

Why do we do that? 

Why do I do that? 

Why do I do that?

Ooh, pretty pretty pretty, 

Pretty pretty please don't you ever ever feel 

Like you're less then, fucking perfect 

Pretty pretty please if you ever ever feel 

Like you're nothing you're fucking perfect, to me 

You're perfect 

You're perfect 

Pretty pretty please if you ever ever feel 

Like you're nothing you're fucking perfect, to me

Dus... dit nummer. Ik vind het zo mooi! Ook de clip vind ik er heel goed bij passen. Ik heb echt wat met dit nummer. Sowieso heeft P!nk altijd goede nummers. Maar dit nummer vind ik wel speciaal. Het heeft ook wel een speciale waarde voor mij. Het doet me aan van alles denken. Ik denk wel dat jullie een beetje kunnen voorstellen waarom. 

Laatste tijd gaat het op dit gebied ook niet heel erg goed. Ik eet wel, alleen ik heb het er heel moeilijk mee. Het kan echt op ieder moment weer slecht gaan, want ik weet niet hoe veel langer ik dit nog volhoud. Ik doe mijn best, echt. Ik probeer het, maar ik trek dit gewoon niet.

Laatst zag ik foto's van een verjaardag van vorig jaar. Tijdens die verjaardag zat ik echt op bijna mijn laagste gewicht, 39 kilo, en ik zag dat ik dun was. Ik was daar gewoon dun. Wat een mooie dunne armen had ik daar, ik werd jaloers op mezelf. Maar dan een mij van vier maanden geleden. Ik wil dat zó graag terug. Nu ben ik misschien niet dik, maar ik ben niet dun. Niet dun genoeg!

Zo voelt het. Ik moet verder, maar ik kan dit gewoon niet meer. Al zou ik het nog zo graag willen. Al is dat nog wel een probleempje, het willen. Ik had echt heel graag gehad dat ik dit niet had gehad, dit probleem. Het is zó vervelend en op sommige momenten kan het ook heel deprimerend zijn. Ik wil dit stomme probleem niet hebben, ik wil gelukkig kunnen leven. Maar nu ik het heb, wil ik ook niet zonder. Het is iets van mij. Met dit kan ik bewijzen dat ik iets kan, iets wil, iets bereik! Alleen als ik dat moet gaan opgeven heb ik helemaal niets meer van mijzelf. Iets waar ik zelf de baas over ben, of controle over heb. 

Daarom vertel ik het toch nog niet aan mijn ouders. Ik wil niet dat mijn ouders me nu helpen, ik weeg te veel voor hulp. Jullie zeggen wel van niet, en eigenlijk weet ik ook dat dit hartstikke flauwe kul is, alleen de andere kant van mij wil dit niet! Het mag niet! 

Ik moet als het waren eerst bewijzen dat ik het alsnog kan halen. Het is me toch eerst ook gelukt? Dan moet het makkelijk nog een keer gaan. Dat voel ik. Echt heel sterk. Daarom gaat het momenteel op dit gebied wat minder.

Snuffelstage

Er zijn vandaag best veel dingen waar ik over zou willen bloggen, maar laat ik het maar even bij één onderwerp houden.

Ik had deze week, maandag, dinsdag en woensdag om precies te zijn, stage. Een snuffelstage. We moesten een beroep uitkiezen daar drie dagen mee lopen om te kijken of het wat was. Je moest iets kiezen wat bij je past, iets wat je misschien wel zou willen worden. En ik heb echt een hart voor kinderen. Ik wil waarschijnlijk later wel iets doen met kinderen. Daarom had ik bij een basisschool bij mij in de buurt gesolliciteerd. Ik had ook aangegeven dat ik heel graag een kleuterklas wilde. En dat had ik gelukkig gekregen. Heel blij was ik daarmee.

Maandag was ik best heel zenuwachtig, ik wist helemaal niet wat ik daar nou zou moeten gaan doen, en hoe alles moest. Dadelijk doe ik het fout? Of vinden die kinderen me niet aardig? Misschien luisteren ze wel niet en veroorzaak ik een hele chaos. Dat waren dingen waar ik steeds aan moest denken, maar zo is het helemaal niet gegaan. Het viel hartstikke mee. Ik vind het eerlijk gezegd wel jammer dat het al afgelopen is, ik vond het zo leuk!

Ik heb tijdens de stage een 'dagboekje' bijgehouden.

Dag 1

Vandaag was de eerste dag. Ik was best wel zenuwachtig, want ik had geen idee wat nu eigenlijk de bedoeling was. Ik kwam daar en de lerares kwam vrijsnel daarna ook binnen. Er was nog een andere stagier. Die was vandaag voor het laatst. Even netjes aan elkaar voorgesteld en om half negen kwamen de kleuters binnen.
De oudste kindertjes moesten een of andere toets maken, en het andere deel van de klas ging met mij mee. Er is nog een kleuterklas en daar gingen we heen. Daar hebben we een filmpje gekeken en daarna ging de klas buiten spelen. Ze vonden het allemaal heel leuk en vroegen steeds of ik mee wilde spelen. Bij het in de rij naar binnen lopen wilden alle kleuters met mij hand in hand lopen. Ook hebben ze me veel geknuffeld. Dat vond ik heel leuk.
Na de middagpauze werden de kinderen aan het knutselen gezet. Een koker met rijst erin, dat was de bedoeling. Ik was de begeleider van een groepje. Met de jongste kinderen.
Ik vond het echt heel leuk om te doen en ik kijk uit naar de volgende dag!

Dag 2

Deze dag was anders dan gister. Er was een andere lerares en we hebben andere dingen met de kleuters gedaan.
De kindjes kwamen binnen om half negen en ze mochten allemaal hun jasjes aanhouden. Dit was omdat we met ze naar de bibliotheek zijn geweest. Het eerste wat ik dacht was; ‘Waarom? Die kinderen kunnen amper lezen!’, maar blijkbaar toch wel. Boeken met plaatsen vooral.
’s Middags hebben we de boekjes bekeken, en daarna hebben we een knutselwerkje gemaakt. Die waren nog niet af.
Tussen de middag heb ik het interview afgenomen. Het is goed gegaan. Om half vier mocht ik gaan.

Dag 3

Dit was de laatste dag. Er was weer een andere lerares. De moeder van Merel, een meisje uit de klas. Omdat het woensdag is vandaag zijn alle kinderen in de middag vrij. Ik hoefde ook niet heel lang te blijven.
Vandaag hebben we het kringgesprek gedaan. De kinderen hadden allemaal wel iets te vertellen. Ik vond het leuk om te horen dat ze allemaal wat vertelde en dat de rest van de klas ook geïnteresseerd zat te luisteren.
Vandaag hebben we ze ook buiten laten spelen. Net als maandag. Om ongeveer elf uur begon er een voorstelling. In de rij, hand in hand, zijn we naar de kleuter speelzaal gelopen, waar de voorstelling gehouden werd. Het zag er heel leuk uit en ik heb ervaren dat de kinderen het zelf ook heel leuk vonden!
Toen de dag voorbij was kreeg ik van Denise een hele mooie tekening. Ze gaf me en knuffel en zei dat ze het erg jammer vond dat ik niet meer kwam. 

Dat zegt eigenlijk wel genoeg. Ik ben blij dat ik dit als stage heb uitgekozen en ik heb echt genoten van deze dagen. Ik vind het echt jammer dat ik niet meer hoef te komen en morgen weer gewoon naar school ga. Ik ga nog een foto maken van de tekening die Denise me had gegeven en die zal ik hier komende week nog wel posten. 

Welkom

Haai!

Dit is mijn eerste bericht op dit weblog. Ik ben sinds vandaag een nieuw weblog begonnen. Dat omdat ik bij de andere aanbieder toch wat minpunten had gevonden. Twee tot drie jaar lang heb ik daar gebruik van gemaakt. Maar nu ben ik het toch wel zat. Ik heb heerlijk met mijn oude blog kunnen werken, alleen nu werd het voor mij toch tijd voor iets nieuws.

Op dit weblog schrijf ik vooral wat ik mee maak, mijn gedachten over bepaalde dingen. Soms deel ik plaatjes met jullie of doe ik spontaan iets leuks! Het moet vooral mijn uitlaatklep zijn. Het is dus een persoonlijk weblog. Ik weet niet hoe vaak per week ik iets zal posten. Ik kijk wel wanneer ik er zin in heb, of niet.
Op mijn vorige weblog posten ik soms meerdere malen in de week, en soms een hele week weer niet. Het ligt er echt aan of ik er zin/tijd voor heb.

Ik zou het leuk vinden als je mee zou lezen, en als je meeleest, laat dan af en toe ook een berichtje achter ;-)

Liefs,
Kim