woensdag 23 februari 2011

Ik zat me een beetje te vervelen, en ik weet niet precies hoe ik er op kwam… maar ik ging berichten teruglezen op mijn oude weblog. Daar kwam ik een bericht tegen, en toen moest ik wel even slikken. Het komt uit mei 2009. Een van mijn eerste berichten. En dit staat erin.

Ik heb nu besloten dat ik ga afvallen. Ik ben niet zo erg dik, maar wel net iets te mollig. Volgens een site die ik heb gevonden moet ik minimaal 35 KG wegen. Ik weeg ongeveer 38KG. Ik kan dus nog makkelijk drie kilo afvallen. Dan is het ook nog gezond en iets eronder is ook niet erg.
Dat het nodig is om af te vallen is wel duidelijk. Een paar weken geleden ging ik met Robin naar buiten en toen zei ze dat ik dik was. Ik vond mezelf al dik en heb al geprobeerd af te vallen , maar toen vond ze me te dun. Ik ben toen ook weer gestopt en binnen een paar weken zaten de kilo´s er weer aan. Nu vind ze me dik en ik vind dat zelf ook. Afvallen is dus een goede oplossing.
Ik ga niet ongezond doen, maar ik ga wel iets minder eten. Bijvoorbeeld ´s avonds bij het avond eten schep ik maar een keer op. Niet dat ik vaak iets meer opschep, maar bij lekkere dingen doe ik dat wel eens. Nu is dat afgelopen. Ook ga ik minder snoepen. Op school ga ik niets meer kopen. Dan snoep ik al minder en het scheelt me geld. En als ik zo min mogelijk mijn brood op eet op school, maar wel ´s ochtends en ´s avonds, is het wel gezond.
Ik ga het ook misschien bij houden. Op Excel. Dat ik bij houd wat ik eet en wat ik mag. Ik let wel op dat ik niet te weinig ga wegen. Daar is dat lijstje óók voor. Ik wil geen anorexia patiënt worden! Zeker niet. Alleen een beetje minder wegen en er wat dunner uit zien…

Dat is dus behoorlijk mislukt. Ik ben er ZO in doorgeslagen. Veel verder dan ik wilde. En daar baal ik zo van! Ik heb zo’n spijt! Ik had er gewoon nooit aan moeten beginnen! Dan had ik er nu niet mee gezeten. Dan had ik me nu niet druk over iets moeten maken waar een mens zonder dit probleem helemaal niet over nadenkt. Zo’n spijt. Echt heel erg… niemand wil dit hebben, en ik liet het me gewoon overkomen. Alsof ik het zelf uitlokte.

Ik heb nog steeds heel erg het gevoel dat het heel erg mijn schuld is. Allemaal mijn eigen schuld. Ik ben er toch zelf mee begonnen? Ik liet het verder en verder gaan. Ik stopte niet toen ik te ver dreigde te gaan, ook niet nadat ik zo erg ben gewaarschuwd. Zo’n domme fout! De domste fout die ik ooit in mijn leven heb gemaakt. Ik kan de tijd niet terug draaien, en dat wil ik ook niet, maar als ik ergens van baal, van wat ik zelf heb veroorzaakt, dan had ik dit weg willen toveren. Op een of andere manier. Ik weet niet hoe, maar dit … het hoort niet bij me… het is niet voor mij. Ik wil het niet hebben! Echt niet! Maar toch is het zo!

Stomme fout, stomme fout! 

Als ik even snel reken, is het dus twee jaar geleden dat ik begon... daarvoor was ik al begonnen. En ik sloeg redelijk snel door in een echt probleem. Dus laten we zeggen dat ik al zeker anderhalf jaar met dit probleem zit... :(

vrijdag 18 februari 2011

Vandaag plaatst ik wat filmpjes die ik wel eens kijk. Ze maken me altijd aan het lachen, misschien jullie nu dus ook!

Deze is gewoon leuk, een vriend van mij van school doet dit altijd heel grappig na.

Deze is gewoon grappig. Je moet wel een beetje Engels verstaan om dit te kunnen volgen. Kijken tot het eind, hij is echt heel leuk :)

Hahah, this music is giving me a boner (0.36 sec.)

Dit is gewoon grappig, hoe Dug dat zo triomfantelijk verteld!

Ook leuk 

En last but not least: 

woensdag 16 februari 2011

A whole happening!

A have to tell, this was a really weird evening. The day started as a normal day. School finished early because the teachers has to meet. They were all discussing about what subject students from my school could choose for next year. They started Monday and today was the last day. Monday, Tuesday en today, my schooldays were finished about twelve o'clock, so I had a whole afternoon to do whatever I want.

I've been through a lot these days. Monday, Valentines day. It began as a normal, death boring Monday. When school was over, my boyfriend was gone immediately. That was really unfortunate. When I got home, first I eat something and waited downstairs until my mom was going to bring my little sister to school.
When I was laying on the couch, my boyfriend sent me a message. I had to come on my computer to talk to him using Skype. So I was walking upstairs... I opened the door of my room and I saw a big heart made of tea lights! My boyfriends was sitting on my bed. First I could not speak. I was flabbergasted. I really never expected this!
I was so happy, oh so happy. The feeling is just indescribable. Really... The rest of the afternoon was very nice.

But today, I'm still a bit shocked. This is why I'm still awake. I HAD to get this out of my head. My boyfriend is a graffiti sprayer. And because our school finished early today, he went to place some new tags with his best friend. They were doing good, only they were caught! Quite unexpected, there was a police car to his left, a motor to his right, and around him a few cops. I do not no exactly what happened, but he was arrested!  For more than four hours, he must sit in a kind of prison. When they had left him free, he called me straight away! As soon as I heard it, I was really shocked. I was really worried about him. I still am. But I have talked to him, and he said it probably was not that bad. But nothing is certain, so I'm still very concerned. I cannot say much about it, he doesn't know what will happen next.
I've also told my mother. She was quite common that he had been arrested, and so am I. Because he doesn't spray on personal properties, I don't think there's anything wrong with!
But what my mom was thinking, maybe it was just a warning. He has sit there for four hours. I hope it was just all warning. I really do!
He just told me that he was no longer gonna do it in illegal places. So he cannot be arrested again.

So, sigh... I had to get away from this. I was really really into it. I'll keep you informed about this.

maandag 14 februari 2011

Caution: addiction on the rise

Well, yes. Another blog-post in English. I saw that after I post the previous English post I got visitors from America. And I think that's pretty cool. That just beforehand.

Addiction alarm! Yes, you could guess where I'm talking about. Tumblr. Of course. I could have known.I get addicted to something very quick. And this has a high get-addicted-me-me content. I could have predicted. But yes... let's talk about my news ambition! 


TUMBLR! Why shouldn't I love it? I don't know. It's just a very nice thing to do. I don't know what is so funny about it. You should give it a try. I cannot say a lot, but you should follow me. It's a really nice blog. With humor and really deep quotes. Click!


Maybe I'm going to blog more in English... It has a lot benefits. First: I train my English. And secondly: I have more followers. No I'm not always going to blog in English. I wont always be in the mood to do that. But sometimes... I just want to do it. :p 

zaterdag 12 februari 2011

Tumblr, Twitter, wat nog meer?

Toen ik net Hyves aan had gemaakt voelde ik met best trots. Leuk! Nu heb ik 'dat ene' wat iedereen ook heeft. Als snel vond ik het zo leuk dat ik het dagelijks deed. Nu staat Hyves bij mij standaard aan, en het is voor mij echt niet zo bijzonder meer. Later ontdekte ik ook Twitter. Ik hoorde iedereen er altijd over praten en het was ook wel eens op tv of op internet. Ik begon met kijken wat het was en toen dacht; 'Laat ik het aanmaken!' Als het niet leuk is kon ik het altijd nog ter zijde laten. Maar ik was meteen verkocht! Het was zo leuk, alles typen wat je even eruit moest gooien! Of wat je aan het doen bent, waar je aan denkt... ja, ik ben verslaafd. Het is gewoon leuk!
Wat ik wel jammer vind is dat er mensen op Twitter zitten die er helemaal niets van snappen. Die gaan overal op reageren, of doen er dingen mee die je er niet mee hoort te doen. Haha, de noobs... maar eigenlijk mag ik niet klagen, want ik heb pas weer iets nieuws ontdekt... namelijk Tumblr! Sommige zullen de naam herkennen en denken 'wat was dat nou ook al weer?', andere denken; 'Kom je er nu pas achter?' en weer anderen zullen niet eens weten waar ik het nu over heb.

Tumblr dus. Ik wist eigenlijk ook niet echt wat het was, alleen heel vaak op Twitter zag ik dingen staan over Tumblr, of links naar pagina's van Tumblr. Dus ik maakte gisteravond een account aan en ging een beetje bekijken wat het was. Volgens mij is het een soort van blog, alleen dat net iets anders. Je kunt tekstberichten plaatsen, maar ook foto, video, quotes, en ga zo maar door. Ik heb nu een Tumblr account gemaakt en voor zover als ik het nu heb vind ik het erg leuk eruit zien! Ik zal, als ik dit voorzet, wel een link plaatsen naar mijn Tumblr-blog.

En goed nieuws. Dubbel goed nieuw eigenlijk. Ik heb mijn Blackberry! Het is een Blackberry Curve en ik ben er echt heel erg blij mee. Hij werkt echt heel goed en hij is nog heel mooi. Er zit draadloos internet op dus ik ben altijd in verbinding met alles en iedereen. Ik ben zo blij met dat ding, en hij is op tijd gekomen. Zonder enige moeilijkheden. Normaal als we iets bestellen zijn we óf niet thuis, óf er is iets mis mee, óf het duur heel erg lang. Deze keer was dat niet zo. En dat had ik echt nodig.

Ook op het andere gebied gaat het goed met me. Mijn eetprobleem maakt nu geen deel van mij uit. Natuurlijk is het niet weg, het zit er nog wel, alleen het het doet nu niet zoveel met me. Ik heb er geen last van momenteel. Ik durf alles te eten, en ik maak me niet druk om calorieën. Ik tel het zelfs niet meer. En ik heb me echt al twee weken niet meer gewogen! Best eng om niet te weten hoeveel ik weeg, zeker niet met de hoeveelheid eten die ik nu per dag binnen krijg. Het is niet te veel hoor, dat zal heus niet, maar het is best eng om niet te weten hoeveel ik weeg. Omdat ik dat natuurlijk twee jaar lang elke dag twee keer per dag controleerde. Maar ik denk dat het beter is als ik gewoon niet weeg, voorlopig niet in ieder geval. Ik ben bang dat ik me doodschrik van het gewicht nu. Want waarschijnlijk is het wel hoger dan ik wil dat het is. Maar zo lang ik niet weet hoeveel het is, hoe beter.

woensdag 9 februari 2011

An English Post, for a change.

Long time no new post. I wasn't in the mood for writing. I hope you don't mind. Lots of thing were going through my mind last week. I lot of things, yes... some of them are positive, but the most of them are negative. Too bad.

Let start with the negative so it only can get better.

Since, I think, Monday I constantly think about last year. About all the bullies. For a long time I hadn't thought about it, but last week I couldn't stop thinking about it. About how they always ignored me... They always treated me as a strange child. It was so depressing... Why did they picked me? What did I've done? What's wrong with me? I still do not know why... Every time when I walk in the halls of school and I see people from last year I hope they don't see me, and when they do, I hope they don't talk to me...
I really hate those people. I hope I never have to talk to them again.

But now, I don't want to think about it... let's think positive. Yes! I've got good news! I had decided to buy a Blackberry with endless internet. I could pay it. Today was the day that I could order it... but Sunday I'd take a look on the site and they had changed it. I couldn't pay it anymore so I was really angry and disappointed. I had been looking forward to it for at least two months! So that was really a bit of bad luck.
But now it's all good. Problem solved. I take a Blackberry with 'internet Blackberry'. That's not endless, but 500 MB. And I can double it when I pay five euros extra. For people who don't understand this... it's enough to do the things with it I want to do... that means ping and just search internet and do Twitter and stuff. My mom arranged it for me. Tomorrow my BB (that's the abbreviation for Blackberry) will arrive at home... I'm so excited!

Why did I write this post in English? I really have NO idea. I want to practice my English skills a little bit. I want that I could type in English without making embarrassing mistakes... I will not always blog in English, but sometimes it will be English... not very often, so don't worry.

woensdag 2 februari 2011

Bekend maken

Toen ik er voor koos om mijn weblog opnieuw te beginnen, heb ik er ook aan gedacht dat ik misschien lezers zou verliezen. Dit is me gelukkig totaal meegevallen. Mensen die echt lazen, hebben vast doorgeklikt, en zo niet, waren het niet echte lezers. Fijn om te weten dat er mensen zijn die meelezen.

Ik heb er nadat ik deze beslissing heb genomen ook over na zitten denken om elke keer als ik een nieuw bericht plaats een Twitterberichtje achter te laten (ja, ik heb Twitter en ik ben er helemaal verslaafd aan). Zo heb ik meer lezers en misschien is het voor sommige mensen leuk of interessant om te lezen, maar ook twijfel ik hier erg aan omdat mensen die ik in real life steeds tegen kom ook op Twitter follow en zij mij dus ook.
Aan de ene kant is het ook wel handig, dan weten mensen hoe het echt gaat en waar ik over na denk... alleen aan de andere kant zit ik ook enorm te twijfelen... dadelijk vinden ze het stom? Of krijg ik veel vragen? Verwachten ze dit helemaal niet van me, en knappen ze op me af? Ik zit echt raar te denken nu, maar het lijkt me aan de ene kant wel leuk, alleen aan de andere kant... ik twijfel nog...

Wat zeggen jullie? Doen of niet?